9 comments:

On March 9, 2011 at 2:23 PM , யசோதா.பத்மநாதன் said...

பெரியவரே! யாரையா நீங்கள்? இத்தனை நாளாய் உங்களைக் காணாமல் போனோமே!!

தெய்வத்தின் முற்றத்தில் அழுது குரல் கொடுக்கும் தர்மமே!

பொலிந்து சுடர் விடும் என் பாசத் பாசத் தமிழே!

நீதி கேட்டு நடுங்கி அழும் பேனா முனையே!

நீதி நிலை பெறும்! நீதி நிலை பெறும்!!

நம்புவோம்.

 

On March 9, 2011 at 8:28 PM , Anonymous said...

மண் மணம் கமழும் கவிதை !ஆனால் ஈழத்து வட்டார வழக்கு சொற்கள் பிற மக்களுக்கு விளங்கிக் கொள்ள பின் குறிப்பில் இட்டு இருந்தால் இன்னும் தெளிவாக புரிந்து இருக்கும் .......

 

On March 10, 2011 at 12:08 AM , வசந்தா நடேசன் said...

இரண்டாது பத்தியிலிருந்து படிக்க மனம் வரவில்லை.. சோகம் போல் தெரிந்ததால்?? ம்ம்ம், சண்டி, சாமுண்டி, சண்டிகபரமேசுவரி காக்கட்டும்.

 

On March 10, 2011 at 1:20 AM , Pranavam Ravikumar said...

வாழ்த்துகள்.!

 

On March 10, 2011 at 3:16 AM , ஹேமா said...

அழுதேவிட்டேன் வரிகளோடு !

 

On March 10, 2011 at 4:38 AM , கானா பிரபா said...

நட்சத்திர வாரத்தில் ஈழத்துமுற்றத்தின் குழும அங்கத்தினராக அமைந்த உங்கள் பதிவு காத்திரமானது, மிக்க நன்றி, தொடரட்டும்.

 

On March 10, 2011 at 7:36 AM , வடலியூரான் said...

நல்லா அனுபவிச்சு எழுதியிருக்கிறீயள்...ஒவ்வொரு வரியிலையும் கனதி தெரிகிறது.....சாமுண்டி.. கொந்தல் மரத்தாள் என்று..சொல்ல எனக்கு எங்கடை ஊரிலை இருக்க்கிற கோட்டுவாசல் அம்மனையோ சொல்லுறியள் எண்டு ஞாபகம் வந்துது

 

On March 10, 2011 at 11:07 AM , ந.குணபாலன் said...

பிள்ளை மணிமேகலை! அடுத்தவன் நாடு போய்மனம் ஒருபக்கம் அல்லல் பட்டாலும் இன்னொரு பக்கம் நல்லாயிருக்கிறவன் நான். நம்பிக்கை தானே நம்மைச் சீவிக்க வைக்கும்? நம்புவோம் நல்லது நடக்கும்.



இராசன்! இக்பால் செல்வன்!அயத்துப் போனதை ஞாபகப் படுத்தினதுக்கு நன்றி.



அம்மா! வசந்தா!மெய்தான் சிலநேரத்தில் எங்கள் மனம் துன்பங்களை பார்க்கக் கேட்க விரும்புவதில்லை.

முடிவிலே நம்பிக்கையை வளர்க்கும் வார்த்தைகளைக் காணலாம்.



இராசன் பிரணவம் ரவிகுமார்! வாழ்த்துக்கு நன்றி!



அம்மா! ஹேமா! சில சில நேரத்திலே மனசு சுமக்கும் பாரத்தை இறக்கி வைக்க ஒரு சுமைதாங்கியை தேடும். எழுத்தாக அது இங்கே வடிந்து இருக்கிறது. உங்கள் கண்ணீரையும் இங்கே துணைக்கு இழுத்திருக்கிறது.



தம்பி பிரபா! மெத்தப் பெரிய உபகாரம்; உமது உதவிக்கு. படலையைத் திறந்து வரவேற்றதற்கு.



அப்பன் வடலியூரான்! மெய்தான் நான் பருத்துறையான் தான்.

 

On March 10, 2011 at 2:00 PM , வந்தியத்தேவன் said...

ம்ம்ம் மனதில் உள்ளதை குமுறியிருக்கின்றீர்கள், எமக்கு எத்தனை கடவுள்கள் இருந்தென்னா எல்லாக் கடவுளும் எம்மைக் கைவிட்டுவிட்டார்கள். இத்திமரத்தாள் என நெல்லண்டை பத்திரகாளி அம்மனை அழைப்பார்கள்.